Monique staat gebogen over haar tapkast en kijkt met een bezorgde blik naar buiten: “Een café is één van de hoekstenen van een dorp of gemeenschap en is de plek waar mensen komen om hun verhaal kwijt te kunnen. Het is naast een bakker, sportvereniging en een kerk een cruciaal onderdeel van een samenleving in een dorp.” Het zijn de woorden van Monique Brock, eigenaar van café Brockie in Bornerbroek, een 1.800 inwoners tellend dorp onder de rook van Almelo.
Haar café is centraal gelegen in het dorp, recht tegenover de kerk. Volgens Geerlof Kanis van Koninklijke Horeca Nederland een veel voorkomende plek voor een café: “Van oudsher is het dorpscafé een plek waar mensen bijeenkomen om het leven te vieren, maar ook om te rouwen. Daarom zie je dat een café vaak parallel ligt aan een kerk.”
Geerlof ziet ook dat het verenigingsleven in de cafés minder wordt. “Zo’n dertig jaar geleden waren er nog geen social media of telefoontjes en Ipads. Tegenwoordig zie je dat dit is veranderd, voor een praatje hoef je niet meer naar het café te gaan.”
Café Brockie: sociale hoeksteen in het dorp
Café Brockie in Bornerbroek is daarop een uitzondering. “De dweilband repeteert hier wekelijks, de dartclub gooit hier op maandagavond en ik heb meerdere biljartverenigingen die hier hun toernooien spelen”, zegt Monique. Met een bedroefd gezicht vertelt ze dat ze haar klanten mist: “Zo’n gesprekje aan de bar doet meer met een mens dan je denkt, een café is de plek waar je lacht en huilt. Je wordt hier altijd geaccepteerd zoals je bent. Als je wil praten, is hier altijd een luisterend oor. Dat kan nu niet door de coronacrisis, en dat is voor mij en mijn gasten een groot gemis.
Kleine leefwereld
Dat ervaart ook vaste stamgast Danny Koel uit Almelo. “Als je mij de keuze geeft om naar een café in Almelo te gaan of naar Brockie, dan kies ik altijd voor Brockie. Dit is mijn stamkroeg, de plek waar ik op de maandagavond mijn dartwedstrijden speel. Omdat deze activiteit nu ook al niet meer mag, ziet mijn wereld er klein uit. Ik mis het contact met de mensen, zeker nu ik ook nog eens thuiswerk. Het is nog maar afwachten hoe de cafés hier in zijn algemeenheid weer uit komen. Je hoopt op het beste, maar je weet het niet.”
Die gedachte deelt Monique. Haar café wordt hard geraakt door de coronacrisis. “Ik weet niet hoe lang ik het nog kan volhouden onder de huidige maatregelen, maar stilzitten doe ik niet! Ik heb mijn café tijdelijk omgetoverd tot kerstshop, waardoor ik de mensen toch nog een beetje van dienst kan zijn.”
“Eén ding is zeker, zodra de cafés weer open mogen, sta ik op de maandagavond weer te gooien”, zegt Danny.
In aflevering 3 gaan we op bezoek bij café De Karre in Tuk. Zij laten zien hoe je als café in 2020 veel meer bent dan alleen een café, zodat zij het hoofd boven water houden.